روشا هديه ای از سوی خدا

سلام  به یدونه دخترم   این روزها ، روزهای پر کاری رو میگذرونم خوشحالم که که بیشتر وقتم صرف زندگی واقعیمون میشه  ، صرف خود واقعی ات  و روزهای آخر شیرین زبونی های کودکیت.  ولی  هرگز  از ثبت خاطراتت توی دنیای مجازیمون غافل نیستم هر چند دیر و کم . هر از گاهی به وبلاگت سر میزنم و  عکسها و خاطراتت رو مرور میکنم و  دلم پر میکشه برای اون روزها  و شب که بابا اومد مشینیم و یاد اون موقع ها میکنیم که روشا یادته نی نی بودی به پرتقال میگفتی پورتا پورتا  به نقاشی میگفتی ننکاشی  به همه خوراکی ها میگفتی مینا مینا و ... و بعد کلی از بودنت ذوق میکنیم و بوس بارونت میکنیم و بعدش با ...